Masa kecik-kecik dulu, saya selalu kacau atok saya kat kedai. Atok saya ada kedai runcit yang bersambung dengan rumah. Oleh itu, dari dalam rumah saya boleh terus pergi ke kedai atok tanpa perlu keluar rumah. Sebenarnya saya suka terkejut kan atok saya. Setiap kali saya terkejutkan atok saya kat kedai, atok akan cakap macam ni:
"Terkojut godang den"
Maknanya terkejut besar lah. Kalau dia cakap macam tu maknanya dia memang betul-betul terkejut sebab tak sedar saya datang. Tapi kadang-kadang, kalau atok dah perasan saya menyelinap, tapi dia buat-buat tak sedar, bila saya terkejut kan dia, dia akan cakap:
"Terkojut kocikkkk"
Maknanya terkejut kecik je. Sebab nak amek hati saya. Hihihi.
Masa saya umur 7tahun saya tinggal dengan atok & opah saya.Then masa saya Form 1 - Form 5 pun saya tinggal dengan atok & opah saya. Kiranya saya membesar dengan atok & opah la. Saya tinggal dengan atok & opah sebab dekat kawasan rumah saya tak ada sekolah menengah. Haha. Tiap kali saya ada exam, atok akan bagi saya minum air penerang hati.
Bila saya dah belajar kat university, atok selalu tanya pasal study saya ok ke tak. Nanti bila saya grad, saya nak atok datang.
Kadang-kadang saya minta atok masak. Kari ketam atok sedap. Masa hari raya, atok akan masak rendang & lemang. Kawan-kawan saya pun suka rendang & lemang atok. Bila hari raya, atok akan masak rendang yang special untuk saya bawak balik kat kawan-kawan. Sebabkan Joel tak makan daging, so atok akan buat rendang ayam.
Sekali sekala saya balik rumah atok, & pergi kedai atok, atok akan belanja saya ice cream, gula-gula, coklat or apa-apa la yang saya nak.
Baru-baru ni saya dapat kereta, so hari raya baru ni adalah raya pertama saya dengan kereta baru. Atok cakap dia nak naik kereta baru saya. Yeap mesti la boleh. Saya pun memang berniat nak bawak atok & opah naik kereta baru saya. Seronok dapat bawak atok & opah jalan-jalan.
Tapi itu semua dah tinggal kenangan...
Pada 27 Sept 2011, atok saya telah menghembuskan nafasnya yang terakhir. Hanya Allah je tau betapa sedihnya hati saya. Bila mama bagitau saya pasal atok saya dah meninggal, saya terus bergegas pulang ke rumah atok bersama Cokobi. Mujur pada tarikh tu saya tak ada exam. Sebab sekarang MMU tengah final exam. Sedih hati saya tengok jenazah atok dekat ruang tamu rumah.
Saya sedih sebab atok tak sempat tengok saya grad.
Saya sedih sebab atok tak sempat tengok saya kawen.
Tapi saya bersyukur sebab saya dapat bawak atok naik kereta saya masa hari raya haritu. Kalau tak, mesti saya lagi rasa sedih.
Semoga roh atok dicucuri rahmat dan ditempatkan di kalangan orang-orang yang beriman. Oleh itu kawan-kawan, marilah kita sama-sama sedekahkan al-Fatihah kepada arwah atok saya.
al-Fatihah..
Arwah atok & opah
