Jangan lupa click saya :)

Solat di tempat awam

Fuhhh title~~~ Berat title ni untuk seseorang manusia biasa macam saya ni. Harus menulis eh menaip dengan berhati-hati supaya apa yang saya maksudkan sampai dengan sebaik mungkin. Okaay ayuh kita mula kan!

Alkisahnya, kalau saya berjalan jauh dgn incik kekasih, selain singgah solat dekat R&R or mana-mana surau, kitaorang selalula pergi solat dekat Petronas. Alang-alang isi minyak tu solat je terus. Senang begitu. Pada suatu hari, saya dan incik kekasih pergi la solat dekat Petronas Batang Kali. Masa tu dah masuk waktu Maghrib. Kalau siapa yang tak tau keadaan tempat solat dekat Petronas tu, meh sini saya nak describe sikit. Dalam bilik solat tu ada tempat amek wuduk dan ruang solat yang menempatkan maximum 3 orang dalam satu masa. Boleh imagine tak? Ala kalau payah nak imagine, nanti bila pergi isi minyak dekat Petronas jenguk kejap. Hahaha. Ok tak kelaka pun tapi tak tau kenapa nak letak jugak "hahahah". 

Kebetulan pulak masa tu ramai pulak yang berhenti nak solat Maghrib. Alhamdulillahhh. Baguslah begitu. Masa saya masuk bilik solat tu, dah ada 3 orang tengah solat dan sorang kakak sedang amek wuduk. Full la kiranya. Salah sorang antara yang solat tu dah siap, so kakak yang baru amek wuduk tu pun ganti tempat dia begitulah sepatutnya yang harus berlaku kan? Bila dah siap solat saja, kita akan bagi ruang dekat orang lain pulak nak solat sebab ruang solat terhad tapi orang ramai. Tapi tidak bagi seorang makcik ni. Lepas kakak tadi tu dah siap solat, makcik tu masih lagi duduk tak bangun-bangun. Bagi pendapat saya, kalau makcik tu nak berdoa, bagilah ruang untuk yang lain solat. Makcik tu boleh berdoa di tepi sedikit. Maafkan saya, saya bukan kata salah kalau makcik tu berdoa, cuma kalau boleh beri ruang untuk orang lain juga menunaikan solat. Kalau di dalam surau yang luas, tak kisah la kalau makcik tu nak duduk tak nak bangun-bangun sekali pun. Tapi masalahnya tempat tu sempit sangat. Orang pulak dah semakin ramai yang menunggu giliran nak solat. Mana tau yang menunggu tu masih perlu meneruskan perjalan yang jauh. Betul tak?

Saya rasa kita patut contohi makcik yang sorang lagi ni. Saya berdiri belakang dia tunggu giliran untuk solat. Bila dia dah siap solat, cepat-cepat dia bagi ruang untuk saya solat pulak. Tapi, makcik tu tak terus bangun. Tapi dia berdoa dulu tapi di tepi saya. [ha tu dia. banyak betul "tapi" aku dah] Saya boleh solat, makcik tu boleh berdoa. Nampak tak perbezaannya di situ? Apa-apa pun, kalau kita berada di tempat awam, kita pun kena fikirkan orang lain juga. Jangan fikirkan diri kita sendiri saja. Ok? 

Sekali lagi, saya minta maaf kalau saya ada tersilap tulis atau ada yang menganggap apa yang saya tulis ni issue sensitive. Maaf ye. Saya sekadar memberi pandangan.

Sebelum beredar, jangan lupa untuk singgah blog saya yang satu lagi ye.


FB   : http://www.facebook.com/raspberrymerah  harus juga menekan button "like"

Ok dah. Tu je.

Tata~

0 orang bisik-bisik:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...